Cidex & Autoclave

Binuksan ang shower at hinayaan mabasa ang buong katawan. Tumulo ang tubig sa mukha ko pababa hanggang paa. Pakiramdam ko ang dumi-dumi ko. Kasabay ng pag-agos ng tubig sa aking hubad katawan ay ang pakiramdam na sirang-sira na ang kinabukasan ko. Masakit ang balakang, may mga kalmot ako sa likod. Wala akong maalala, inaamin kong nakainom ako ng beer. Malakas akong uminom hindi ako basta-basta mapapatumba, kahit nakahiga kaya kong uminom. Ang tanging naalala ko lang ay bigla akong nahilo at naging malabo na sakin ang sumunod na eksena. Ang dumi dumi ko, binaboy nila ako, inabuso nila ang aking katawan at kinuha ang aking virginity- Ulul! naglinis ka lang ng kwarto at banyo hindi ka ginahasa, feelingero ka!

Payatas ang kwarto ko, tambak ng mga kung anu-anong gamit, may mga handouts at kung anong papel na nagkalat, mga balat ng candy at mga chichirang pinapapak habang nanonood ng tv at nag-iinternet. Naghalo ang malinis na damit at marurumi. Amoy pabango, tamod at pawis.

Ayaw na ayaw kong maglinis ng kwarto -mali. Tamad lang pala akong maglinis ng kwarto. Ang ayoko ay mamalantsa ng damit, ilang uniform at damit na ba ang nasunog ko? Paglabahin mo na lang ako ng underwear mo basta wag mo lang akong uutusang mamalantsa. Mas okay pang maglaba at paglaruan ang mga bula at habang kinukuskos ang damit ay kakanta ng labadami labango na hango sa commercial ng sabong panglaba noong kabataan ko.

Pag timaan ako ng topak saka lang ako naglilinis ng kwarto, mga every 3 months yun maswerte na kung sapian ako ng espiritu ni Mr. Clean at linggo linggo akong maglinis ng kwarto. Wala akong topak ngayon kailangan ko lang talagang maglinis dahil hinahanap ko ung USB ko. Pakalat kalat lang yun tas kung kelan mo naman kelangan saka naman sya biglang madi-disappear. Parang fling lang na kung di ka taglibog eh lalandiin ka samantalang pag tigang na tigang ka naman eh saka na lang biglang mamawala.

L’essentiel est invisible pour les yeux (The Essential is invisible to the eye) – The Little Prince

Kung kelan mo sya kailangan saka mo naman sya hindi mahahagilap. So kalkal ako ng kalkal sa mga boxes dito sa kwarto, tignignan ko na rin sa cabinet baka sakaling nandoon saka sa refrigerator kase nung minsang mawala ang cellphone ko nakita ko sya sa ref -nagpapalamig siguro. Hindi ko nakita ang hinahanap ko. Wala sya, baka kinuha muna sya nung mga characters sa libro ni Mary Norton na The Borrowers. Sa kakahanap ko iba ang nakita ko, saka ko na lang siguro ikwekweto kung ano yung nahanap sa next entry ko.

Dahil nag-christmas vacation muna ang espiritu ni Juan Tamad at pansamantalang nilisan ang katawan ko, naglinis na din ako ng banyo. Minsan lang ako sipagin kaya nilubos-lubos ko na. Ayun pagkatapos kong maglinis pakiramdam ko ang dumi dumi ko at kung pwede lang akong maligo sa cidex solution at i-autoclave ang sarili ko baka ginawa ko na. Dala ng pagod at alikabok sa paglilinis at weather ng bayan naten ngayon eto ako inaatake na naman ng hika. O sya babatiin ko na kayo ng

Maligayang Paskokeymonster sa inyo!